ბლიცინტერვიუ მწერალთან ჩაწერა ჟურნალმა  The Timeout London–მა

თარგმანი: პაატა შამუგია

ოთხი რამ, რაც აქამდე არ ვიცოდით ჯულიან ბარნსის შესახებ: ის, ახალგაზრდობაში, იყო ბეჯითი და მოუღალავი ონანისტი; არასოდეს ყოფილა ეკლესიაში; მამამისს მისთვის არასდროს უთქვამს: „მე შენ მიყვარხარ“; და ისე ეშინია გარდაცვალების, რომ ღამით ეღვიძება და ყვირის: „ო, არა! ო, არა! ო, არა!“

ეს ყველაფერი უკვე ვიცით, რადგან სახელგანთქმულმა ჯულიან ბარნსმა გამოსცა მემუარების წიგნი, რომელსაც "საკუთარი სიკვდილის წიგნს“ უწოდებს. მემუარებზე ოცი წლის განმავლობაში მუშაობდა.

ჯულიან ბარნსი წელს ჩვენი რედაქციის (The Timeout London) რჩეულია და, ამასთან დაკავშირებით, ბლიცინტერვიუ მოვამზადეთ:

შენ Time Out-ის გმირი გახდი. რა შეგრძნება გაქვს? 

უკეთესი, ვიდრე საბჭოთა კავშირის გმირად გახდომის დროს მექნებოდა.   

შენთვის ვინ არიან ლონდონის გმირები?

პროფესორი ჯონსონი, ლონდონის სასულე ორკესტრის მუსიკოსები და რესტორნის მზარეულები.