პერვერსიაა ჩემი ჩრდილის
ასფალტთან ფლირტი
მწვანე გვამი ვარ
სიკვდილის პეპლებს ვაბინავებ
მწვანე ენაზე
ვერცხლისწყლით ნაბად სიზმრებს ვხედავ სიზმარში სადაც
არ მეშინია გამოღვიძების.
უსასრულოა ეს სიზმარი
არ უჩანს ბოლო
სინთეზური ვარსკვლავებით მოსირმულ პლედებს
ასფალტთან ახლოს, გვამების ტყეში
ზვავად რომ ყრია.
ტყის შუაგულში პატარა ბორცვზე ხარობს ბალახი
ხასხასებს, ეძებს, მოძრაობს. სუნთქავს
სიტყვებს ფილტვებით
ივსება სიტყვით
იზრდება სიტყვით
კვებავს იმედებს
და იმედოვნებს:
ჩრდილებს აქვთ ფრთები,
პეპლებს დებს მთვარე,
მწვანე გვამს დილის
სხივი წაიღებს.