ეძღვნება სიდ ვიშესს
ჩემს გოგოს დიდი ძუძუები და კეთილი გული აქვს
მას არ უყვარს ორალური სექსი და თანამედროვე ქართული ლიტერტურა
მას არც ჩემი ლექსები მოსწონს
მაგრამ მოსწონს ჩემი კოცნა
უნდა ვაღიარო რომ კოცნა ბევრად კარგად გამომდის ვიდრე წერა
და ის ამბობს,რომ როცა ისე წერას ვისწავლი
როგორც ვკოცნი
ანუ ვისწავლი გამოვხატო ბოლომდე საკუთარი თავი
ისე რომ ამით სხვებს მივანიჭო სიამოვნება
ნობელს მომცემენ
მე მჯერა მისი
და მისი დიდი ძუძუების
რომლებიც ღმერთის არსებობაზე მაფიქრებენ
და ეს მშვენიერია
მისი კოცნისას სულიწმინდა გადმოდის ჩემში
და პოლიეთილენის ნაზი ფრთებით იგერიებს ყოველდღიურ ნერვიულ შეტევებს
და ჩემი ნევროზიც უკვალოდ ქრება
და მე ვხვდები კეთილი
და ტელევიზორიდა ეკრანიდან კოცნას ვუგზავნი ზედმეტად გაუნათლებელ პარლამენტარებს
და ასავალ-დასავალის ნეი-ფაშისტ ჟურნალისტებს
და ჩემი ბიზნესის ფაკულტეტის კურსელებს
რომელთაც ერთი სული აქვთ როდის მცემენ
ჩემი კონტექსტებიდან ამოვარდნილი ფრაზების გამო.
მაგრამ მე ძლიერი ვარ
მიუხედავავად იმისა რომ 63 კილოს ვიწონი
თვალები ჩაცვენილი
და მკერდი ჩავარდნილი მაქვს
მე მზად ვარ ნებისმიერ მათგანს გული გადავუშალო
(მე ვიცი ,რომ ისინი სიყვარულის ნაკლებობას განიცდიან
მათ არ აძლევენ შეყვარებულები და საზოგადოებაში თავს ვერ იმკვიდრებენ
მათ უმრავლესობას არც ორიენტირი აქვს
და არც რამე ცხოვრებისეული რაციონი)
მათ ვისაც არაფერი სმენიათ ბუნებრივი გადარჩევის
ტრისტან ცარასა
და ტონი კეის შესახებ
და ვუთხრა რომ ყველა ეს ჩემი გამოხტომა
რომლებიც მათ სიმშვიდეს ურღვევს
ჩემივე უსუსურობისა და შერყეული თვითრწმენის ბრალია
და მათ სრულებით არაფერს ვერჩი
და რომ გულის სიღრმეში ისეთივე მშვიდი და უკომფლიქტო ვარ
როგორც საქართველოს პრეზიდენტი
და არც ეპატაჟები მიტაცებს
უბრალოდ მინდა რომ ხანდახან მაინც უფრო მეტი ვიყო
ვიდრე გიორგი შონია
ეს ყველაფერი კარგად იცის ჩემმა გოგომ
რომელსაც დიდი ძუძები და კეთილი გული აქვს
მან ისიც იცის რატომ მიცემს გული გამალებით
როცა ფანჯრიდან ვუყურებთ მორიგ გათენებას
დღეს რომელიც ახალს არაფერს გვპირდება
გარდა ჭიქა ყავისა და ერთმანეთისა
და ჩვენც ერთმანეთით სავსენი
ფანჯრიდან ვუყურევთ როგორ მიიზლაზნებიან ყვითელი ავტობუსები
სააკაძის მოედანზე
როგორ გამოდიან ადამიანები კორპუსებიდან
და როგორ მოათრევენ უძინარ სხეულებს
რათა კიდევ ერთხელ გაამაგრონ ყოველდღიურობის რუტინული კედლები
რომელიც ჯიუტად არ აპირებს ჩამონგრევას
ჩვენ ვართ ორი ცოცხალი მოწმე იმისა
თუ როგორ იღვიძებს მკვდრების ქალაქი
