ვაპირებ მოგცე ხუთი სიტყვა შენი დაბადების დღისთვის.

 

პირველი სიტყვაა ანთროპოს

რომელიც დაბადების დღეებს აღნიშნავს.

ის დამჭკნარი და მტკიცე და ბრმაა, მოტიტინე

ძველი ომებისა და მკვდარი მშვენების შესახებ.

ის აქ შენი სულის სიმშვიდისთვისაა სანამ დღეები მიერეკებიან

და ომებს აგებენ და ვარდები ჭკნებიან.

არ არსებობს მტერი რომელსაც შეუძლია დაგარტყას და რომელიც მას არ დაუმარცხებია.

არ არსებობს სილამაზე რომელიც მოკვდებოდა შენს გულში და ის არ დაიმახსოვრებს.

 

მეორე სიტყვაა ანდროს

რომელიც ამაყობს თავისი გენდერით

მოჩხუბარი მამლაყინწასავით დაატარებს მას, წამომართავს

დროის შუაღამეში

როგორც სანთელს დაბადების დღეზე.

სულელივით მოგცემს სიბრძნეს

საზარდულში დამალულს

რომელიც ხმას იმაღლებს

ყველაფერი არასაკრალურის უხეშობის წინააღმდეგ.

 

მესამე სიტყვაა ეროს

რომელიც მოგეკვრება ყოველ დაბადების ღამეს

არსს მოჰგვრის შენს გულს.

ვისაც კი შეეხები შეგიყვარებს,

შეიგრძნობს თავისი შეხების შენდამი მოკვრას

როგორც მზის ნათელს გაფანტულს სარკეზე.

 

მეოთხე სიტყვაა თანატოს, შავი მუცელი

რომელიც დაბადების დღეებს ჭამს.

მე არ გაძლევ თანატოსს. მე სიტყვა მომაქვს შენთან მის დასასახელებლად

თანატოს, ახალგაზრდა კაცების მსანსვლელი, გულისმკბენელი, ძვლისმლოკავი.

შეხედე, ის იპარება როცა კი ასახელებ.

დაასახელე! თანატოს.

 

ბოლო სიტყვაა აგაპე,

მოცეკვავე რომელსაც ძვრაში მოჰყავს დაბადების დღეები.

ის აქ იმისთვისაა რომ სიტყვები მართოს.

ყოველივეს საპირისპირო, ის სიტყვებს

აბრუნებს თავის გარშემო. სიტყვები ცეკვავენ.

შეხედე მათ. ანთროპოს უასაკო,

ანდროს ქალწულქმნილი, ეროს სარკეგანძარცვული,

თანატოს სანსლული.

აგაპე, აგაპე, ცირკის დედოფალი,

სიყვარული.