მთარგმნელი: ნინო ჩართოლანი
რედაქცია:
C. Angiolieri, Rime, a cura di S. Cavalli, Milano, Rizzoli, 1984
ცეცხლი რომ ვიყო, სამყაროს დავწვავ;
ქარი რომ ვიყო, მე მას დავანგრევ,
წყალი რომ ვიყო – სულმთლად დავტბორავ,
ღმერთი რომ ვიყო – ქვესკნელს ჩავაგდებ.
პაპი რომ ვიყო, ვიმხიარულებ:
არცერთ ქრისტიანს სუნთქვას არ ვაცლი.
იმპერატორი რომ გავხდე ერთ დღეს,
რას ვიზამ? ყველას თავებს წავაცლი!
სიკვდილი ვიყო – მამას ვეწვევი,
გზად დედაჩემსაც გადავეყრები,
სიცოცხლე ვიყო – მათ გავექცევი.
ჩეკო რომ ვიყო, და ვარ კიდეც დღეს,
გარს შემოვირტყამ ლამაზ გოგონებს,
ხოლო მახინჯებს – დავუტოვებ სხვებს.
...........................................................................
S’i’ fosse foco, arderei ‘l mondo;
S’i’’ fosse vento, lo tempesterei;
S’i’ fosse acqua, l’annegherei;
S’i’ fosse Dio, mandereil’en’ profondo.
S’i’ fosse papa, sare’ allor giocondo,
Che’ tutti cristiani imbrigherei;
S’i’ fosse ‘mperator, sa’ che farei?
A tutti mozzerei lo capo a tondo.
S’i’ fosse morte, andarei da mio padre;
S’i’’ fosse vita, fuggirei da lui:
Similemente faria da mi’ madre.
S’i’ fosse Cecco, com’i’ sono e fui,
Torrei le donne giovani e leggiarde:
E vecchie laide lasserei altrui.
